مدح و ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها
شکـر خـدا کـه نــوکـر آل پــیــمـبـرم شکـر خدا که شیـعـۀ زهـرا و حیـدرم شکر خدا که لـطـف شما شـاملـم شده شکـر خدا که مست می جـام کـوثـرم شکر خدا که ریـشۀ من حـیدری بـوَد یـعـنی ز نـسل پُـر ثـمر پـاک قـنـبـرم شکرخدا که مِهر عـلی مُـهـر دل شده با این حساب زنـده‌تـرین قوم محـشرم شکـر خـدا ز روز ازل بـا عـنـایـتـش در بـحـر پُـر تـمـوّج کـوثـر شـنـاورم شکرخدا که گرچه تهی‌دست و مُفلسم امّـا ز مــهــر آل پـیــمـبـر تـوانـگـرم شـکـر خـدا که بـا هـمـۀ روسـیـاهی‌ام خدمت‌گزار حضرت زهـرای اطهرم او مـادری نـمود و مرا انـتـخاب کرد شکـر خدا که فـاطـمه گـردیده مـادرم هر مادری که حضرت زهرا نمی‌شود هر بـانـویـی کـــه امّ ابـیـهـا نمی‌شـود ای بانویی‌که خلقـت ما را سبب شدی تــو آمـدی و امّ ابــیــهــا لــقـب شـدی تو آمـدی کـه بـنـدۀ پــاک خــدا شـوی تو آمدی و الگـوی فضل و ادب شدی تو سـیـب سـرخ بـاغ بـهـشت ولایـتی روز ازل بـرای نـبـی مـنـتخَـب شدی در برخی از روایت ارباب مـعـرفـت گاهی رطب شدی و گهی هم عنب شدی «نسلی که فاطمی نبوَد نسل ابتر است» ای برگزیده مژده که عالی‌نسب شدی همـواره در نـمـاز شب خـالصـانـه‌ات از فیض بی‌نهایت حق لب به‌لب شدی بی‌اعـتـنـا به پـای ورم کـرده بـوده‌ای از بس که غرق طور مناجات رب شدی ایثار تو ز بس‌که به عالَم زبانزد است ضرب‌المثل برای عجم تا عرب شدی مصداق «یطعـمـون علی حبّه» تویی بـنـیـان‌گـذار واسـعـۀ مـسـتحـب شدی شـام زفـاف جـامـۀ نـو هــدیـه داده‌ای آری، گـره ز کار دو عـالَـم گـشاده‌ای نازل شدی و در دل شیعه حـرم زدی پـرونــدۀ سـیــاه بــشـر را قــلــم زدی هر شب برای اهل محل می‌کـنی دعا طرحـی بـرای بخـشـش کل اُمَـم زدی با عطر جانـفـزای بهـشـتـی خـنـده‌ات همـواره طعـنـه بر گُل بـاغ اِرم زدی شأن نـزول آیـۀ تطهـیـر فـاطـمه است نازل شدی و سورۀ کـوثـر رقـم زدی پرچـم به دوش قـافـلۀ دیـن حـق تویی بر قـلّــۀ عــبـادت عــالَـم عــلــم زدی پشت و پناه حضرت خـیـبر گشا شدی هـمواره در مـسـیـر ولایت قـدم زدی با ذوالـفـقـار نطـق و کلام حـماسی‌ات تیشـه به ریـشـۀ شـجـر پُـر ستـم زدی فانوس نور حضرت حق بودی از ازل تو آمدی و ظلـمـت شب را بـهم زدی اصل و اساس و پایۀ توحید فاطمه است مهتاب خانوادۀ خورشید، فاطمه است |